
Ένα τελευταίο κρίνο για τον Θάνο Ανεστόπουλο
Σε χρόνο ίντερνετ, ο θάνατος του είναι ήδη παλιά νέα, αλλά εγώ έπρεπε να τον δω μια τελευταία φορά.
Είναι οι πολύ αρχές των 00s και κάθομαι σε ένα μολυσμένο σκαλάκι απέναντι από το An Club. Είναι Οκτώβριος, η πρώτη φορά που θα δω τα Κρίνα live και στη Σολωμού γίνεται το αδιαχώρητο. Ο Χρήστος, (ένας είναι ο Χρήστος, όποιος έχει δει τουλάχιστον μια φορά τα Κρίνα ξέρει ποιος είναι ο Χρήστος που αλωνίζει χωρίς μπλούζα από κάτω) σταματάει τα διερχόμενα αυτοκίνητα και ψάχνει έναν Γιάννη. Συνεχίστε την ανάγνωση «Ένα τελευταίο κρίνο για τον Θάνο Ανεστόπουλο»