Τον φασισμό δεν τον φοβάσαι. Τον κοιτάζεις στα μάτια και τον φτύνεις κατάμουτρα. Χαμογελάς μπροστά του, περνάς από πάνω του και τον ισοπεδώνεις. Στέκεσαι απέναντι του κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Τον λιώνεις πριν καν ν’ ανασάνει. Και πετάς το δηλητήριο του στα σκουπίδια, εκεί που είναι και η δική του θέση…
Τον φασισμό η Saffiyah Khan δεν τον φοβήθηκε ποτέ της. Κι όταν ο αρχηγός μαζί με άλλα μέλη της αγέλης του διαβόητου English Defence League (EDL), του νεοναζιστικού αυτού βρετανικού μορφώματος, επιτέθηκαν σε μια γυναίκα που φορούσε hijab εν ονόματι της ισλαμοφοβίας, δε δείλιασε και στάθηκε μπροστά του. Στάθηκε μπροστά του, τον έσπρωξε μακριά από τη γυναίκα και του χαμογέλασε. Του χαμογέλασε όπως μονάχα οι όμορφοι άνθρωποι ξέρουν να χαμογελούν…
Η Saffiyah Khan είναι όμορφη. Όπως όμορφος είναι κάθε άνθρωπος που δε διστάζει να βγει μπροστά όταν η αδικία γίνεται καθεστώς. Και το χαμόγελο της είναι το ομορφότερο του κόσμου.
Η Saffiyah Khan έδωσε σε ολόκληρο τον κόσμο ένα μάθημα. Πως τον φασισμό δεν τον φοβάσαι. Παρά μονάχα του χαμογελάς και τον παραμερίζεις…