Πρόκειται για μια μυθιστορηματική παρουσίαση (χρονικό, όπως το λέει ο συγγραφέας) του αντάρτικου πόλεων στην Ευρώπη, επικεντρωμένη κυρίως στην RAF. Ο ήρωας αφηγείται την ζωή του, που ξεκινά με την γέννησή του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί από την εβραϊκής καταγωγής κρατούμενη μάνα του. Μεγαλώνοντας δέχεται επιρροές από διάφορες κομμουνιστικές και αναρχικές ιδέες
«Γνωρίζει» τον Μάο, τον Τρότσκι, αλλά και τις δυο μεριές του «τοίχους του αίσχους». Μπαίνει σε ομάδες και δραστηριοποιείται στο αντάρτικο πόλεων. Μεταξύ των άλλων επηρεάστηκε από την αναρχική ομάδα των «πρόβος» που αγωνιζόταν κατά του αυτοκινήτου στην Ολλανδία, αλλά και από τους «κλασσικούς» αναρχικούς. Μέσα από την διήγηση προσφέρεται μια πιο κοντινή ματιά στις κοινωνικές συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες συνέβησαν όλα τα μεταπολεμικά ιστορικά κοινωνικά γεγονότα. Ο αναγνώστης αισθάνεται πως έχει μια άμεση βιωματική σχέση με τις διαμορφώσεις των ιδεών, τις κοινωνικές τάσεις αλλά και τις δράσεις των ανταρτών πόλης.
Ο ήρωας του μυθιστορήματος φτάνει μέχρι την Λιβύη και την ομάδα του Κάρλος. Μαζί με το «Τσακάλι» θα μετάσχει στην απαγωγή των υπουργών πετρελαίου των πετρελαιοπαραγωγών χωρών. Σε αυτήν την ενέργεια θα τραυματισθεί σοβαρά…
Στις πάνω από διακόσιες σελίδες του βιβλίου υπάρχουν αναρίθμητες αναφορές σε ιστορικές μορφές και γεγονότα που σφυρηλατούν την προσωπικότητα του ήρωα. Ο πλούτος αυτός ιστορικών πληροφοριών οφείλεται στο γεγονός ότι ο συγγραφέας έχει συμβουλευτεί σχεδόν κάθε έντυπη πηγή που υπάρχει για το συγκεκριμένο θέμα όπως φαίνεται και στις σημειώσεις του βιβλίου. Μέσα από την περιγραφή της «γέννησης» και δράσης ενός αντάρτη, βιώνουμε την ίδια την «γέννηση» και δράση του αντάρτικου.
Στο εξώφυλλο του βιβλίου βλέπουμε τη φωτογραφία του «κοριτσιού του Μογκαντίσου» της μοναδικής επιζήσασας από την επέμβαση των γερμανικών ειδικών δυνάμεων σε αεροπλάνο που είχαν καταλάβει για να διαφύγουν μέλη της RAF. Το «κορίτσι του Μογκαντίσου» ή «Νούμερο 33» στη φωτογραφία μεταφέρεται βαριά τραυματισμένο και κάνει με το χέρι της το σήμα της νίκης.
Ο συγγραφέας Λεωνίδας Χρηστάκης είχε πολυετή παρουσία στον λεγόμενο underground εκδοτικό και συγγραφικό χώρο. Ήταν εκδότης του περιοδικού Ίδεοδρόμιο.
Από την ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 21, Ιανουάριος 2004