Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια κατάθεση ψυχής ενός από τα πιο ενεργά μας μέλη, κατοίκου της περιοχής που η τραγωδία με την πυρκαγιά που τη χτύπησε συγκλόνισε τον κόσμο ολόκληρο, το οποίο για ευνόητους λόγους ζήτησε να κρατηθεί η ανωνυμία του.
Εμείς δεν ήταν δυνατόν να μη σεβαστούμε την επιθυμία του, δηλώνοντας απερίφραστα πως ολόκληρη η κοινότητα του enfo.gr είναι δίπλα τόσο στο συγκεκριμένο μέλος της όσο και σε οποιονδήποτε άλλον χρειαστεί την αρωγή μας ανεξάρτητα από το χρώμα, την ιδεολογία ή την εθνικότητα του, όπως άλλωστε προτάσσουν οι αρχές μας…
Τα πλήρη στοιχεία του μέλους του οποίου το κείμενο δημοσιεύουμε βρίσκονται στη διάθεση μας με την υπόσχεση πως θα τα διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού.
»Το Μάτι αν δεν το ξέρεις, αν δεν είσαι ντόπιος ( ακόμα κι εγώ που είμαι ντόπια μπερδεύομαι…) δεν βγάζεις άκρη. Είναι μια περιοχή γεμάτη μικρούς κολπίσκους που είναι γκρεμοί. Είναι τόσοι πολλοί οι κολπίσκοι που φτάνεις σε αυτούς από στενά μονοπάτια και σκαλάκια.
Η παραλία που έγινε το μακελειό των 26 ανθρώπων που συναντήθηκαν με έναν τόσο άγριο θάνατο αγκαλιασμένοι αδυνατώντας να προσεγγίσουν τη σωτηρία, είναι η μια από τις δυο παραλίες που υπάρχουν στο »Κόκκινο Λιμανάκι».
Μόνο δυο υπάρχουν στο συγκεκριμένο σημείο. Όλοι οι υπόλοιποι κολπίσκοι είναι γκρεμός, το ίδιο και στον Άγιο Ανδρέα. Ξεκάθαρα, λοιπόν, η συγκεκριμένη περιοχή είναι ένας πραγματικός λαβύρινθος, μια αληθινή σκοτώστρα.
Ξαφνικά, λοιπόν, όλοι ανακάλυψαν το πρόβλημα και κάνουν λες και ανακάλυψαν την Αμερική! Τα περισσότερα σπίτια σε αυτή την περιοχή χτίστηκαν τη δεκαετία του ’60 και του ’70.
Είναι χρόνια έτσι και δεν μίλαγε κανείς, τώρα τους ενόχλησε; Άργησαν πολύ… Και θα ήθελα στο σημείο αυτό να προσθέσω πως το μεγαλύτερο πρόβλημα της περιοχής μας -Ζούμπερι, Μάτι, Άγιος Ανδρέας, Αγία Μαρίνα- είναι ότι είναι εκτός σχεδίου πόλεως. Πάνω από σαράντα χρόνια, οι παππούδες μας, οι γονείς μας αλλά κι εμείς οι νεότεροι περιμένουμε να μπουν οι περιουσίες μας στο σχέδιο πόλεως, με ότι αυτό συνεπάγεται σε θέματα δημιουργίας υποδομών και οργάνωσης… Οι μελέτες έχουν γίνει και άπαντες περιμένουν την ένταξη αυτών των περιοχών. Ένταξη που όμως δεν προχώρησε ποτέ γιατί όλοι ανεξαιρέτως οι δήμαρχοι που έχουν περάσει από αυτό τον τόπο δεν έκαναν απολύτως τίποτα
Το πρόβλημα είναι ξεκάθαρα πρόβλημα του Δήμου! Μας τάζουν προεκλογικά κάθε φορά ότι θα προχωρήσει το θέμα και ποτέ δεν κάνουν τίποτα! Το αποτέλεσμα; Κάποιοι σαν εμένα με τον σταυρό στο χέρι περιμένουν την ένταξη για να εκμεταλλευτούν την περιουσία τους, την ώρα που κάποιοι άλλοι όλα αυτά τα χρόνια λαδώνουν πολεοδομίες και λύνουν το πρόβλημα τους. Να προσθέσω ότι στις συγκεκριμένες περιοχές για να χτίσεις σπίτι επιτρέπεται μονάχα όταν είναι σε οικόπεδο τουλάχιστον τεσσάρων στρεμμάτων, σε μικρότερο δεν χτίζεις.
Όλοι εσείς λοιπόν που σήμερα καταδικάζετε και βρίζετε αυτούς που τα σπίτια τους τα έχουν περιφραγμένα και έχουν ιδιωτικά μονοπάτια προς την παραλία, κοιταχτείτε στον καθρέφτη γιατί εσείς τόσα χρόνια ανέχεστε και βολεύεστε με αυτή την κατάσταση! Αν θέλετε να ανακαλύψετε ποιος φταίει, ψάξτε σε κάθε Δήμαρχο που πέρασε από την περιοχή.
Σταματήστε να είστε »σοκαρισμένοι» για κάτι που το γνωρίζετε όλη σας τη ζωή! Σταματήστε να »πέφτετε από τα σύννεφα» για κάτι που τόσα χρόνια είσαστε απλά και ξεκάθαρα συνεργοί. Σκάστε επιτέλους και σεβαστείτε τον πόνο των οικογενειών που έχασαν τους ανθρώπους τους! Αφήστε τους επιτέλους να θρηνήσουν, να πενθήσουν, να κλάψουν για όσα έχασαν. Μη ψάχνετε για ενόχους για να μεταθέσετε αλλού τις ευθύνες σας και να γλιτώσετε τη δημόσια κατακραυγή.
Αν κάνουμε όλοι μια αναδρομή, θα δούμε ότι σε βάθος χρόνου όλοι μας υπήρξαμε συνένοχοι. Όλοι μας ανεχτήκαμε αντί να καταδικάσουμε.
Τώρα απλά, είναι αργά για δάκρυα .».
29/07/2018,
enfo.gr
Liberation Popular 