ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΩ! – ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟ
άθε φορά που περπατάμε στο δρόμο για να πάμε στη δουλειά ή άπλα περπατάμε, πόσες φορές άραγε κοιτάξαμε γύρω μας; Πάντα κοιτάμε μπροστά, συνήθως δεν γυρίζουμε το κεφάλι μας ούτε δεξιά ούτε αριστερά, σαν να ζούμε μέσα σε μια ατομική φούσκα που όσο διογκώνεται, τόσο μας μεταμορφώνει σε παθητικά ρομπότ. Πόσες φορές άραγε ακούσαμε φωνές, είδαμε επιθέσεις και δεν σταματήσαμε, δεν αντιδράσαμε, απλά προσπεράσαμε, γιατί δεν μας αφορούσε ή από φόβο, αλλά και ο φόβος μπορεί να παράγει ήχο. Πού χάσαμε τη φωνή μας, σε ποια από όλες τις διαδρομές μας ξεχάσαμε τη δύναμη που έχει και σταματήσαμε να τη χρησιμοποιούμε όταν κινδυνεύουν άνθρωποι γύρω μας, γιατί επιλέγουμε τη σιωπή;
Συνεχίστε την ανάγνωση «ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΩ! – ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟ»