Ποιος φοβάται τον Ευκλείδη Τσακαλώτο;

Επιδιώκει πράγματι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος να ρίξει τον Τσίπρα για να τον διαδεχτεί; Ή απλώς προσπαθεί να αυξήσει την ισχύ του ώστε να επηρεάσει τις εξελίξεις που θα καθορίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ της επόμενης μέρας;

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ 16.10.2020

Ο ΕYΚΛΕΙΔΗΣ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ ΕΝΟΧΛΕΙ πολύ την ηγεσία του κόμματός του τελευταία, παρότι δεν μοιάζει να το επιδιώκει. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που κάποτε επαίρονταν για την πολυφωνία και τον πλουραλισμό του, τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε ένα αρχηγικό κόμμα που δεν ανέχεται καμία αμφισβήτηση των επιλογών και των θέσεων που επιβάλλει ο αρχηγός, συχνά ‒από το μνημόνιο μέχρι τον Τραμπ‒ σε αντίθεση με τις αρχές του κόμματος.   Γι’ αυτό, εκείνο που εξόργισε την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η φράση του Ευκλείδη Τσακαλώτου στην πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στο «Βήμα», με την οποία υποστήριξε ότι «το αρχηγικό κόμμα είναι στα αζήτητα της Ιστορίας».

Ο ίδιος μάλιστα φρόντισε, για να μη δυσαρεστήσει τον πρόεδρο του κόμματός του, να επισημάνει πως θεωρεί ότι κάτι τέτοιο δεν είναι στις προθέσεις του. Η αβρότητα αυτή, όμως, δεν στάθηκε ικανή να μετριάσει την οργή που προκάλεσε η διατύπωση του αυτονόητου για κάθε δημοκρατικό κόμμα.  

Στην αρχή ανέλαβαν να τον συνετίσουν οι «νταήδες» του κόμματος, ενώ στη συνέχεια δέχτηκε υποδείξεις από την αδελφή του προέδρου, Ζανέτ, η οποία, σε ανάρτησή της στο Facebook, με κεφαλαία γράμματα και πολλά θαυμαστικά, έγραψε: «ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ… ΑΠΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ… ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ!!! Τ Ε Λ Ο Σ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ!!!!»

Στη συνέχεια, σε φιλικά προς την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ άρχισαν να εμφανίζονται άρθρα με πρωτοφανείς κατηγορίες εναντίον του, πολλές στα όρια της συκοφαντίας, καθώς και καλυμμένες ή απροκάλυπτες απειλές για το πολιτικό του μέλλον.

Σε όλες τις περιπτώσεις, το μήνυμα ήταν ένα και σαφές: «να καθίσει καλά». Κάποια δημοσιεύματα, αφού πρώτα τον παρουσίαζαν ως αγαπημένο της διαπλοκής, του θύμιζαν «φιλικά» ποιοι είναι οι συσχετισμοί μέσα στο κόμμα, προτρέποντάς τον να μην τους υποτιμά, γιατί θα κινδυνεύσει να διασυρθεί, και του υπενθύμιζαν όσα έπαθε ο Λαφαζάνης και όσοι διαφώνησαν το 2015. Με έναν (όχι και πολύ) έμμεσο τρόπο, μάλιστα, τον προέτρεπαν να «αυτοπεριοριστεί», για να μην κατηγορηθεί για συνέργεια σε προσπάθεια υπονόμευσης του κόμματος.

Η συνέχεια εδώ