Κράτος έκτακτης ανάγκης 3

Ένας αστυνομικός ή μπάτσος ,όπως το βλέπει ο καθένας,κείτεται στην άσφαλτο ολομόναχος τραυματισμένος ,χωρίς καμιά βοήθεια ή αλληλεγγύη από τους παρακειμένους συνάδελφους του. Έτσι μόνος τραυματισμένος ,έχει αφεθεί από τους συναδέλφους του βορά στα αχόρταγα φλας και τα κοντινά πλάνα των αντικειμενικών δημοσιογράφων που έτυχε να βρίσκονται εκεί κοντά για να μεταδώσουν αργότερα “όλη την αλήθεια” στους ακροατές του αναπαυτικού καναπέ ,στα δελτία των βραδινών ειδήσεων .Ποτέ στο παρελθόν δεν έτυχε αυτοί οι συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι να βρίσκονται εκεί κοντά να αποθανατίσουν το γεγονός , όταν πολίτες σέρνονταν στα πεζοδρόμια σαν ζώα ,ξυλοκοπούνταν βάναυσα μέχρι να φτύσουν αίμα σε κάποιο νοσοκομείο , πατουνταν από τα μηχανάκια της ομάδας περιφρούρησης της έννομης τάξης (!),όταν συνάδελφοι τους δημοσιογράφοι ψεκάζονταν με χημικά στη μούρη ,όταν δεκαπεντάχρονα έτρωγαν σφαίρες στο κεφάλι, από τους υποτιθέμενους προστάτες τους.Τα πάντα τελικά ,είναι θέμα καταδίκης της βίας από όπου κι αν προέρχεται αρκεί αυτή η βια να μην εισχωρήσει ποτέ στο δικό μου/σου ασφαλή μικρόκοσμο.